"Yağmurun yağması iyidir"

Cemal Süreya’yı çok sevdiğimi söylemiş miydim? O halde söylüyorum işte. Başucu kitaplarımdandır ‘Sevda Sözleri’. Ondan şiir okurken bi yandan da resimler çizerim, boyarım aklımda. Resim yapabilseydim mutlaka resmini yapmak istediğim şiirleri var: ‘Adam’ örneğin ya da ‘Elma’. "Elma"yı o kadar çok severim ki okumalara doyamam:  

ELMA

Şimdi sen çırılçıplak elma yiyorsun

Elma da elma ha allahlık

Bir yarısı kırmızı bir yarısı yine kırmızı

Kuşlar uçuyor üstünde

Gökyüzü var üstünde

Hatırlanacak olursa tam üç gün önce soyunmuştun

Bir duvarın üstünde

Bir yandan elma yiyorsun kırmızı

Bir yandan sevgilerini sebil ediyorsun sıcak

İstanbul'da bir duvar

Ben de çıplağım ama elma yemiyorum

Benim öyle elmalara karnım tok

Ben öyle elmaları çok gördüm ohooo

Kuşlar uçuyor üstümde bunlar senin elmanın kuşları

Gökyüzü var üstümde bu senin elmandaki gökyüzü

Hatırlanacak olursa seninle beraber soyunmuştum

Bir kilisenin üstünde

Bir yandan çan çalıyorum büyük yaşamaklara

Bir yandan yoldan insanlar geçiyor çoğul olarak

Duvarda bir kilise

İstanbul'da bir duvar duvarda bir kilise

Sen çırılçıplak elma yiyorsun

Denizin ortasına kadar elma yiyorsun

Yüreğimin ortasına kadar elma yiyorsun

Bir yanda esaslı kederler içinde gençliğimiz

Bir yanda Sirkeci'nin tiren dolu kadınları

Âdettir sadece ağızlarını öptürürler

Ayaküstü işlerini görmek yerine

Adımın bir harfini atıyorum

                                            Cemal Süreya (1956)

Bence Van Gogh ya da Gauguin renkleri pek yakışır şiirlerine. Ee onlar da kıymetlilerimden olduklarından biraz. Ama düşünüyorum da, en çok Chagall’ın resimlerini yakıştırırım yanlarına. 

                                                                             

Marc Chagall -  The birthday 1915

Marc Chagall -  Clock with blue wing 1949